zondag 6 april 2014
Valken 4 – Westfriezen 8

Hallo beste lezers,
U zou eigenlijk nog een verslag verdienen van afgelopen vrijdag, helaas werd deze wedstrijd verloren en is er weinig te melden over de wedstrijd. Na 20 minuten stond de einduitslag op het bord en gebeurde er weinig meer.
Dan het verslag van afgelopen zondag. Vorige keer dat wij dit elftal tegenkwamen werd er verloren. Wij wilden dus zeer graag revanche. Ook de tegenpartij wist ons nog te herinneren. Wij, jonge jochies, die het vooral van het werken in het veld moesten hebben. We begonnen de wedstrijd met de volgende basiself:

Op het doel: Edwin, ‘Haffa’ Hoffer.
Achterin: Pim Laan, Tjeerd ‘Tjardow’ Zuurbier, Bas Koopman en Danny ‘Krul’ Koot.
Op het middenveld: Ruud ‘Dolf’ Kok, Bart ‘Neef’ Vriend en Koen Huigen ‘in-de-ton’.
De aanvallers van vandaag waren: Jeroen ‘Bruno’ Bruin, Dennis Vriend en Sven Conijn.
Man met de vlag: Bart ‘Bibi’ Braas.
In de strijd om de wisselbeker: Frank Koning, Wessel Groot en Tom Wagemaker.

Na enkele minuten zoeken stond de verdediging als een huis. Iedereen had zijn man en de oplossing werd vaak voetballend gezocht en gevonden. De eerste grote kans was voor Dennis. Hij kreeg een prachtige pass van achteren in de loop toegespeeld en stond 1-op-1 met de keeper. Helaas schoot Dennis deze bal op de paal. Een paar luttele minuten later schoot Bruno de bal voor. Strak, door het 5-meter gebied van de doelman waar de bal op millimeters gemist werd. We kregen kans op kans, maar de bal leek er niet in te willen vandaag. Totdat daar Bart ‘Neef’ Vriend opstond. Hij kreeg de bal randje 16 en schoot keurig in de hoek van het doel. De keeper, die het niet van zijn duikkwaliteiten moest hebben, kon niet meer bij de bal. De verlossende 1-0 stond op het bord en nu door voetballen. Iets wat we eigenlijk nooit laten zien na de 1-0. Na meerdere goede acties werd er op de rechterkant sterk gespeeld. Krul maakte een goede combinatie met Neef, waardoor de hele rechter linie vrij kwam te staan. Koen Huigen in-de-ton liep door naar voren, waarmee hij ruimte creëerde voor de rechtsvoor Sven. Deze kreeg de bal keurig ingespeeld waarna hij met de 1-op-1 situatie het hoofd koel hield en gladjes de 2-0 binnen tikte.
Hierna verslapten wij iets. De tegenpartij rook de kansen en begon zowaar aanvallend te spelen. Gelukkig bleef de defensie sterk voetballen en kon er geen tegengoal gemaakt worden.

Rust.

In de kleedkamer bespraken we rustig de wedstrijd en werden de wissels doorgevoerd. Pim moest weg i.v.m. een feestje. Voor hem kwam Tom, die centraal in de verdediging ging staan en Tardow ging naar links. Sven werd voorin gewisseld met Frank. Koen met Wessel, die doorschoof naar middemid. Krul ging van rechtsachter naar rechtsmidden en Bibi ruilde voor Bas. Bibi ging naar rechts achter. Neef schoof een plekje naar achteren.

De tweede helft. We begonnen eigenlijk zoals we geëindigd waren. De tegenstander maakte het spel en wij stoorden goed. Na ongeveer 25 minuten spelen en vele gemiste kansen aan onze zijde, was het Tjardow die door de verdediging heen stormde en al slalommend de bal achter de keeper schoof. 3-0! Toen we ongeveer 5 minuten later een penalty kregen omdat Neef onderuit werd gehaald in de, zo gevreesde 16-meter. Hoewel Haffa de pingelspecialist is, gunde hij deze pingel aan Tom. Dit omdat Tjardow na zijn goal het volgende tegen Tom zei: “Nu sta ik weer op voor!” Dit kon Haffa niet over zijn hart krijgen en liet Tom de pingel dus nemen. Hij legde de bal klaar. Van achter werd nog geroepen dat de andere spelers goed door moesten lopen op de keeper. Rustig zette deze grote man zijn stappen achteruit. Één, twee, drie, vier, vijf hele stappen. Hij keek de keeper strak in den ogen aan. Hij begon met een klein hupje naar voren te lopen. Geconcentreerd naar het doel kijkend. Nog twee stappen te gaan. “Zal hij raken”? Dacht de schrijver nog. Een schot, de keeper de verkeerde hoek in! 4-0. Zo riant staan we er niet vaak voor.
Misschien schrokken we door deze stand, misschien was het vermoeidheid van de tweede wedstrijd in één weekend maar we begonnen slechter te voetballen. Meer ballen werden door de lucht naar voren geschoten. De aansluiting tussen de aanvallers en het middenveld werd veel minder. We begonnen weer te werken i.p.v. te voetballen. Dit resulteerde in een tegendoelpunt. Neef hield de tegenstander goed voor zich. Helaas kon deze kerel de bal toch nog richting doel schieten. Nu had de bal waarschijnlijk door het midden gegaan en zou Haffa nog een kans hebben gehad. Maar… De bal werd nog geraakt. Uiteindelijk vloog de bal in de kruising waar onze doelman niet meer bij kon.
Daarna werden er aan beide kanten nog een paar kansen verspeeld.

Arbiter Corrr floot af en de punten waren weer binnen. Cor, bedankt voor het leiden van deze leuke en sportieve pot! Trainer Jack bedankt voor de steun afgelopen vrijdag en tot vrijdag.

Volgende week kan het kampioenschap binnengehaald worden. Als wij winnen en de nummer twee verliest. Zijn wij kampioen! Helaas moeten wij uit voetballen bij HSV. We boarden zondag ochtend om half 9 en spelen om 10 uur.

Namens Valken 4,
Ruud ‘Dolf’ Kok.