Met een klein beetje zelfvertrouwen werd het hoger ingeschatte Spartanen vorige week ontvangen op het eigen sportpark. De week ervoor werd immers De Rijp simpel opzij gezet. Spartanen heeft nog een theoretische kans op het kampioenschap, maar hoogstwaarschijnlijk zullen zij genoegen moeten nemen met de zilveren medaille. Valken strijd samen met 4 andere ploegen om plek 3. Voor het eerst mochten we dit seizoen aantreden op het hoofdveld.

Aan het ontbijt lag het niet! Jelmer had ons uitgenodigd voor een luxueus samenzijn in zijn achtertuin. Bolletjes, Tulband, eitjes, alles was goed voor elkaar. Hij had zelfs personeel geregeld. Klasse hoor. Het was eigenlijk jammer dat we op een gegeven moment weg moesten, want het zat erg lekker in het zonnetje.

Vandaag moesten we het doen zonder Bram en Pascal. Die laatste had theorie-examen. Tja, daar heb je ook mee te maken als je Koots bent van een A-junioren team. Gezien de sterkte van de tegenstander kozen we voor een defensief concept. Ruimtes klein houden en hopen dat er kansen kwamen in de counter.

Die tactiek leek in het begin redelijk te werken. Spartanen was beter, niet verrassend, maar had aanvankelijk moeite om gaatjes te vinden in de hechte defensie. Valken had zelfs een paar kansjes in de tegenstoot. Jammer dat Jaap zijn vizier niet scherp had. Spartanen werd in deel 2 van de 1ste helft steeds dreigender. Kansen bleven ook niet uit. Mike was in eerste instantie nog een sta in de weg, maar ook hij moest vlak voor rust alsnog capituleren na een sluw schot vanaf randje zestien.

Na rust werd het spel van Valken er niet beter. Spartanen liep snel uit naar 0-3. Toen brak een vreemde fase aan. Over en weer waren er wat irritaties. Beide ploegen vroegen bijna letterlijk om kaarten. Opvallend genoeg werd alleen Spartanen op hun wenken bediend. Zo voetbalde Valken opeens even tegen 9 man. Twan scoorde onmiddellijk op aangeven van Jacco.

Heel even geloofde de ploeg en haar volgers in een goede afloop. Helaas vergat Valken te voetballen en werd Spartanen letterlijk bekogeld met nutteloze lange ballen. De Wognummers hield de schade tijdens de power play daarom beperkt. Toen eenmaal de numerieke meerderheid voorbij was, moest Valken het initiatief meteen weer aan de tegenstander laten. Die verzaakte niet om dit initiatief in de score tot uitdrukking te geven. Mike kon nog enkele malen redding brengen, waardoor de score tot slechts 1-5 opliep.

Niet getreurd. Deze nederlaag was ingecalculeerd. Dik verdiend ook. Enige teleurstelling was het ontbreken van voetbalgogme tijdens de 10 minuten met 2 man meer.
De 3de plaats is nog steeds in zicht. Dan moet er wel gewonnen worden tegen Always Forward.