Op 19 oktober 2014 stond een bekerprogramma ingepland. De Valken was als eerste geëindigd in de bekerpoule. Hetzelfde gold voor de Grasshoppers. Dat beide ploegen, uitkomend in de 4e klasse B, elkaar in de beker treffen mag als toeval worden bestempeld. Nog toevalliger is het feit dat beide teams elkaar tweemaal achtereenvolgens treffen. De eerste wedstrijd werd helaas verloren met 2-1. Vandaag moest revanche worden genomen.
De Valken startte vandaag met vier wijzigingen ten opzichte van vorige week. Mike Hoffer nam de doelpositie in, Rukkie Raven poseerde als rechtsback, Niels Fine mocht zijn kunsten vertonen in de aanval en Rick Hooijboer mocht zijn conditie weer op peil brengen na op vakantie te zijn geweest. Vandaag was het zaak om de tweede helft van vorige week door te zetten. Niet vanwege het gegeven dat we de tweede helft met tien man speelden, maar vanwege het vertoonde spel en de flinke portie vechtlust.
De Valken gaf gevolg aan bovenstaande instructies. De Valken maakte het spel en via een-tweetjes met de aanvallers werd regelmatig het doel van Grasshoppers bereikt. Niels Fine, de man in de kleine ruimte, speelde hierin een belangrijke rol. Helaas was de voorhoede nog niet scherp genoeg om optimaal rendement uit de vele aanvallen te halen. Meerdere aanvallen strandde helaas in de 16 meter van de Grasshoppers. Desondanks werd de eerste helft werd voornamelijk gespeeld op de helft van de Grasshoppers. Bij balverlies werd het de Grasshoppers moeilijk gemaakt om een aanval te starten, want de slag op het middenveld werd telkens gewonnen door De Valken. De gevaarlijke linksbuiten werd op deze wijze ook niet in stelling gebracht. De beste man moest bovendien een verdedigende taak uitvoeren, omdat Rukkie regelmatig opstoomde.
Na een half uur maakte De Valken de verwachte 0-1. Rick Hooijboer zette een aanval op vanuit het middenveld en zag Niels Fine vrij lopen. Via een geniaal balletje op gevoel, met het chocoladebeen, werd Niels Fine bereikt, die de kans koelbloedig afrondde. In de rust was de stemming rooskleuriger dan de vorige week. Het geluidssysteem van Roan Groot kon bijna aan, maar de concentratie moest nog even vast worden gehouden. DJ Twan Koster stond al te popelen om zijn vakantieknallers door de speakers te laten gieren (Ali B., K3, Justin Bieber, One Direction etc.), maar ook hij moest nog geduldig wachten.
Het spelbeeld in de tweede helft was identiek aan de eerste. De Valken was de bovenliggende partij en kon regelmatig de aanval opzetten. Uiteindelijk kreeg Sam Vroling het op zijn heupen en zette de aanval in over rechts. Met een strakke voorzet wist hij Erik Appelman te vinden, die vervolgens de bal in het net wist te krijgen. Opmerkelijk detail is dat Erik Appelman meer scoort als middenvelder dan als spits. Kennelijk ligt een positie op het middenveld hem beter. Zijn duelkracht is overigens geen onnodige luxe op het middenveld.
Na de 0-2 was de wedstrijd beslist. Roan Groot gaf vanuit de verdediging aan dat het met deze stand wel snor zat. Het laatste kwartier werd er ‘vanuit de nul gespeeld’ en leidde tot weinig bijzonderheden. Na het fluitsignaal stapte De Valken een stuk vrolijker van het veld af dan vorige week. Hopelijk wordt een grote naam geloot en mag De Valken de volgende bekerwedstrijd op eigen terrein spelen.
Komende zondag komt KGB op bezoek. KGB heeft 13 punten uit 6 wedstrijden, De Valken telt er 12. Naast het gegeven dat deze wedstrijd als ware ‘derby’ kan worden beschouwd, is het ook een kraker op basis van de ranglijst. Met de prima wedstrijd van vorige week in gedachte, is De Valken er klaar voor om drie punten te halen. Tot morgen!
Koos Keuning
