Tja, een week na de zure nederlaag tegen de onderste en dan richting de koploper moeten……..erg lastig, maar ook wel een moment om direct alles weer positief in te zien.
Helaas ook deze week weer met een deel vreemdenlegioen op pad want wie had gezegd dat Frank Lakeman na 10 jaar zijn rentree zou maken in het tweede elftal zou voor gek verklaard worden!
Naast Frank hadden we ook Camilo, Tim en als joker Neal Koster (niet te verwarren met de legendarische Niels Koster!!) gek gekregen om vandaag bij ons aan te sluiten.
Om 9:15 uur wilden we vertrekken, maar na het tellen van de poppetjes mistte we nog iemand…….Rik Besseling……de beste man lag nog heerlijk met zijn speen in zijn mond in zijn mandje en was dmv een app niet wakker te krijgen dus reden we nog even langs (met 120 KM per uur).
Na een praatje en warming-up begonnen we om 10:45 uur aan de wedstrijd.
Met Neal centraal achterin naast opa en Camilo linkshalf was het misschien wat onwennig, maar overlopen werden we zeker niet!
De eerste kans was zelfs voor ons en ook daarna kregen we nog enkele “mogelijkheden”.
Maar net als bij ons thuis zijn de mannen van Hugo Boys dodelijk in de omschakeling en na een onoplettendheidje achterin was het zomaar 1-0.
Na 20 minuten was het gedaan met onze linksbuiten Jeenstra die moest opgeven met een kwetsuur aan de kuit.
Zijn vervanger was de ook al niet fitte Mark Dop, maar ingetaped en wel maakte hij er het beste van.
Vervolgens nog een mooie aanval van ons die Bart beëindigde met een subtiele bal op de lat…….
Het spelbeeld gaf toch steeds meer aan dat Hugo Boys elkaar veel beter vonden, duels uit de weg gingen en elke meter gras wilde opeten voor een goed resultaat!
Niet dat wij dat niet deden want dat moet ik iedereen nageven, er werd echt geknokt, maar we kwamen over het algemeen net iets tekort om een goed resultaat te boeken.
Door nog een vervelend doelpuntje gingen we rusten met een stand van 2-0, maar in de rust was iedereen heel positief en van mening dat er nog steeds mogelijkheden waren.
Bij aanvang tweede helft maakte Frank dan zijn langverwachte rentree (zat eerste heft te popelen om in te vallen!) en deed dit niet onverdienstelijk.
Inmiddels was Rik Besseling aangekomen in het mooi Heerhugowaard met uiteraard zeer gemeende excuses voor het verslapen.
Het toch de moeite nemen om een eind te rijden naar Hugo Boys en aan te sluiten vond ik de juiste instelling en dat werd alsnog beloond met een dertigtal minuten voetbal.
Op het moment dat we licht de bovenliggende partij waren en de 2-1 er aan zat te komen, viel natuurlijk de 3-0 en was de wedstrijd wel gelopen.
Dat het ook nog 4-0 werd was niet leuk en geeft ook een verkeerd beeld want Hugo Boys was dan wel iets beter en verdiende absoluut de winst, maar 4-0 was iets geflatteerd.
Dit was voor ons de laatste wedstrijd voor de winterstop dus hoop ik dat alle pijntjes de aankomende 6 weken zullen verdwijnen.
Ook verheug ik mij op het aansluiten van Jelle de Groot die zijn blessureleed ruimschoots de tijd heeft gegeven om te genezen en er volgens hemzelf weer zin in heeft!
Mannen, het mag duidelijk zijn dat we na de winterstop nog behoorlijk wat puntjes moeten gaan halen om niet te degraderen, maar ik dat positief tegemoet!
