Met lood in mijn vingers tik ik dit verslag……….
Hoe is het toch mogelijk dat je een wedstrijd zo in handen hebt en toch met nul punten het veld verlaat……
Nadat we 14 dagen geleden tegen de nummer één van de ranglijst moesten spelen (VVW 2) en helemaal weggespeeld werden, was het vandaag aan ons om het tegen de nummer twee (De Blokkers 2) op te nemen.
De thuiswedstrijd tegen deze jongens ging kansloos verloren en dus wisten we dat het zwaar zou worden.
Uiteraard helpt het ons ook niet dat deze wedstrijd gespeeld moest worden op een ku(ns)tgrasveld, wat voor ons nog steeds problemen oplevert.
In de wekelijkse speech van ondergetekende zaten een aantal afspraken waarmee we hoopten het De Blokkers lastig te maken en wie weet een mooi resultaat neer te zetten!
Speelveld klein houden zodat er niet teveel ruimte achter onze verdediging zou ontstaan en bij balverlies kort erop zitten/dekken.
Om 11 uur floot de scheids voor het beginsignaal en al snel bleek dat wij niets onderdeden voor onze tegenstander, sterker nog, we hadden het beste van het spel en kregen ook de eerste kansen van de wedstrijd.
Zoals vaker werden deze niet afgerond, maar hielden we de tegenstander in bedwang en was het mooi om te zien dat de afspraken werden nagekomen en dat het inderdaad resulteerde in het gewenste resultaat!
Tegenwoordig hebben wij ook de beschikking over een “Kostertje” die luistert (of juist niet) naar de naam Twan!
Hij heeft op dit moment onnavolgbare acties in huis waar een tegenstander tureluurs van wordt en kan van niets toch nog iets maken. Wanneer deze jongen goed gaat luisteren,wat rustiger word, en zijn stembanden laat verwijderen, kan hij in de toekomst nog veel kunnen betekenen voor een eerste elftal!
Zo ook in de 20e minuut wanneer hij op rechts de bal ontvangt en 3 spelers het bos in stuurt (vraag niet hoe), maar helaas wordt zijn inzet keurig gestopt door de prima keepende keeper van De Blokkers.
Het spelbeeld bleef ongewijzigd en dus in ons voordeel met in de 40e minuut de mooiste aanval van de dag……….over drie schijven werd de bal uiteindelijk voorgebracht en Bart nam de bal in één keer op de slof, maar tot ieders verdriet spatte de bal op de onderkant van de lat uiteen en bleef het 0-0.
Tot de 44e minuut waarin de onnavolgbare Twan het weer op zijn heupen kreeg en begon aan een solo in het zestienmetergebied waarbij de ene na de andere speler omviel en Twan zich er doorheen worstelde en de bal uiteindelijk in het doel kon tikken. 0-1
Rust
Omdat het van achter naar voor gewoon prima stond en iedereen ook deed wat er van hem gevraagd werd, was wisselen absoluut niet nodig en bleven de heren Dop en Kersten nog even aan de kant.
Uiteraard begon De Blokkers fel aan de tweede helft, maar echt tot uitgespeelde kansen kwam het niet vanwege het prima acteren van de laatste linie!
In de minuten daarna waren er over en weer kansen waarbij De Blokkers steeds meer aandrong en uiteindelijk in de 60e minuut de 1-1 maakte.
In de 65e minuut mocht Mark zich nog laten gelden en kwam erin voor Bart.
Zoals een titelkandidaat zich moet opstellen, deed De Blokkers dit ook en gingen zij op jacht naar de overwinning, maar natuurlijk bleven wij erin geloven en dat uitte zich in de 70e minuut in een treffer van wederom Twan die tijdens een counter van onze kant de diepte ingestuurd werd en de bal achter hun keeper deponeerde 1-2.
De Blokkers hadden het niet meer en gingen risico nemen door een speler door te schuiven zodat er bij ons door Rick en Jos opeens meer verdedigend gespeeld moest worden.
In de counters die ontstonden kregen Mark, Bart en wederom Mark prachtige 100% kansen om de wedstrijd met 1-3 op het slot te gooien, maar zoals vaker gezegd zit het dan niet mee en missen we de scherpte.
De Blokkers putte daar moed uit en zetten nogmaals een tandje bij……..nu kwam De Valken echt onder druk te staan en zag je ook de pijpjes leeg raken bij sommige spelers.
Er werd minder kort gedekt, uitstappen werd trager, maar we hielden nog steeds stand.
Ook Paul hielp hier aan mee door een niet te missen kans toch nog met het been weg te werken.
Met nog 4 officiële minuten op de klok gebeurde dan toch waar we bang voor waren………uit een vrije trap voor De Blokkers ontstond een scrimmage voor de goal en opeens lag de 2-2 in het netje.
Een onvoorstelbare domper omdat we er zo dicht bij waren………..maar het werd erger………De Blokkers wisten ook dat zij aan een gelijkspel niets hadden en vlogen met 10 man richting ons doel!
In de 93e minuut ging de gifbeker helemaal leeg…….De Blokkers speelden nog op tempo een prima positiespel en zoals eerder gezegd hadden wij de kracht niet meer om kort te dekken en op tijd uit te stappen. Zo kon het gebeuren dat de bal uiteindelijk vanuit de zestien teruggelegd werd op de meest gevaarlijke speler van De Blokkers en met een gigantische pegel (kanonskogel) passeerde hij de verbouwereerde Paul die de bal alleen maar hoorde en niet zag gaan!!. 3-2.
In de 95e minuut zelfs nog een kans voor ons, maar het zat er niet meer in en dus kunnen we deze nederlaag de zuurste van het seizoen noemen.
Ons rest niets anders dan nog drie finales te spelen om de gehate degradatie te voorkomen!
Ondanks het zure verlies kan ik niets anders doen dan werkelijk iedereen een compliment te geven over het vertoonde spel en waar we toe in staat zijn wanneer we ons aan de afspraken houden en de juiste inzet tonen.
Daarom ook zie ik de laatste drie wedstrijden zeer positief tegemoet!