Zonder Dennis Dup, Erwin L., Arthur en Marc maar met Michel en Marco was de vroege uitwedstrijd in Spanbroek tegen VVS waarschijnlijk het laatste duel voor de helden dit seizoen.
Ongeacht het resultaat in dit duel: Een mooi seizoen. Een zeer solide verdediging, slechts 3 nederlagen (5 als je de weigering bij Zouaven en het verlies na pingels in de beker meetelt) en veel overwinningen.
Vooraf aan dit duel waren we simpelweg de beste van Westfriesland in onze competitie. NVC steekt er met kop en schouders bovenuit, daaronder een flinke groep die wij aanvoeren. Bij een nederlaag vandaag zou VVS ons passeren en eindigen we als 3e.

Aanvang kwart voor 10: nog niet te warm, gewoon heerlijk voetbalweer, Een strakke mat, een goede scheidsrechter: wat wil je nog meer. Hmmmm, niet het begin zoals deze. VVS overloopt ons feitelijk de eerste tien minuten. We komen er niet aan te pas. VVS combineert vrij eenvoudig. Tot echt uitgespeelde kansen komen ze gelukkig niet. Een enkele corner, schot over / naast, dat was het.

Valken herstelt zich daarna. En de counters vliegen je vanaf dat moment om de oren. De eerste de beste diepe bal van Dennis wordt gemist door de laatste man. Erwin en Martin kunnen er vandoor. Erwin als bliksemafleider, Martin als afmaker. Alleen richting goal, keeper eruit. Martin haalt met links hard in de korte bovenhoek uit. De keeper heeft geen schijn van kans.

Niet veel later een mooie aanval over rechts, diepe bal vanuit het midden richting Jaap-jan op rechts. Die haalt de achterlijn. Keeper en verdedigers stellen zich in op een teruglegpas van Jaap. Niets is minder waar, met een mooie schijnbeweging (de dag erna gekopieerd door Haps bij Utrecht-AZ) stuurt hij iedereen het bos in. En de bal de goal!

Het duel kabbelt daarna richting de thee, VVS wil wel maar ’t lukt ze even niet. Valken gelooft het op dat moment wel wat.

Na rust beginnen we als vanouds wat slapjes, we kunnen beter een uur doorvoetballen en dan stoppen. VVS krijgt er wat geloof in, echter de eindpass komt keer op keer niet aan. De buitenspelers worden richting achterlijn gestuurd maar halen veel van deze ballen simpelweg niet.

Aan de andere kant kunnen we niet veel meer uitrichten, de krachten lijken wel wat weg te vloeien.

Zo lijkt het duel als een nachtkaars uit te gaan, maar tien minuten voor ’t einde krijgt VVS een corner. De grote laatste man trekt mee ten strijde en kopt – voor Jeen en Doelman – prima bij de 1e paal binnen. Daar staat geen held om deze schade nog te kunnen repareren. 1-2 derhalve.

Wordt het dan nog spannend? VVS gooit alles op alles en we lijken zowaar onder druk te staan. Gelukkig komen we er nog eens scherp uit. Michel belandt randje 16 recht voor de goal. Mede door prima coaching schiet hij met een mooie lob de 1-3 in de touwen, nog vlak voor de laatste man kan ingrijpen. Een identieke poging niet veel later gaat hoog over: nu had ie te veel tijd.

Op een afstandsschot na wat net naast gaat (en keeper Niels overigens goed bij zat) is het oranje verzet gebroken en schrijven we wederom drie punten bij aan ons totaal: 18 gespeeld, 34 punten. De minst gepasserde verdediging: slechts 18 tegentreffers (30 voor).

Wat een lekker potje weer, verdedigend – het is al vaker gezegd – stond het weer als een huis. En in de omschakeling vlijmscherp.

Het einde van het seizoen dus. Helaas nemen we afscheid van de neven Dekker, Doelman en Rens. Doelman richt zich op de wieltjes: skeeleren en mountainbiken, Rens neemt het tennisracket weer ter hand. Voor hen in de plaats komt in ieder geval Michel terug en wie weet sluiten enkele langgeblesseerden weer aan. Tevens blijft de zoektocht naar talent verder gaan. Wie weet: Tot volgend jaar!

Topschutters 15/16:
Dennis: 10
Martin: 8
Jaap-Jan: 4
Doelman: 2
Ivo: 2
Erwin R: 2
Jos: 2
Lennard: 2
Mark. R.: 2
Jeen: 1
Michel: 1
E.d. tegenstander: 1