Hoewel het bestuur bij Valken 1 regelmatig heeft opgeroepen tot het maken van een wedstrijdverslag, is dit er tot dusverre niet van gekomen. Een gemis op deze goedbezochte website. Aangezien ik als secretaris na de grote projecten van de afgelopen jaren minder tijd nodig heb voor mijn bestuurstaken, zal ik van de wedstrijden die ik als enthousiaste supporter bijwoon proberen dit seizoen in het kort verslag te doen. Dat zullen ze niet allemaal zijn, maar een enkele keer geen verslag is altijd beter dan helemaal geen verslag.
Na een voor Valken wedstrijdloze eerste ronde, mocht het elftal van trainer/coach Martin Glim in de tweede ronde aantreden tegen ALC in Abbekerk. Op voorhand zou je verwachten dat dit een perfecte tegenstander is om er in te komen. Immers, doorgaans is Valken de bovenliggende partij en eindigt de score meestal ruimschoots aan de goede kant van de rood-groenen, die tegen ALC overigens in de blauwe reserveshirts moeten spelen omdat ALC veel rood in het tenue heeft. Toch zou het deze keer een zware kluif worden voor Valken 1. Sterker nog, pas vlak voor tijd werd de winst binnengehaald.
Het begin was van beide kanten niet hoogstaand. Wat wel hoogstaand was, was het gras. Bij De Valken mopperen we ook wel eens over het maaien waardoor de grasmat niet optimaal is geprepareerd, maar in Abbekerk viel het bij binnenkomst op het complex direct op. Dat was jammer, want het stond een ‘passing game’ in de weg. Gaandeweg leek met name ALC er voordeel van te hebben. De Abbekerkers moeten het vooral van inzet hebben, maar die hebben ze dan ook zeker. En er kwamen goeie kansen, maar doelman Mike Hoffer wist de ballen gelukkig te keren.
Bij rust was het nog 0-0. De Valken-supporter – en zoals altijd waren dat er best wel weer wat langs de lijn – had desondanks het gevoel dat in de tweede helft ALC wel zou kraken en dat Valken dan soepeltjes naar de winst kon voetballen. Maar dat was niet zo. Ook na rust bleef het stroperig bij Valken 1, waarbij vele spelers onder hun kunnen bleven en ook legden veel spelers onvoldoende energie in de wedstrijd. En dan is Valken 1 voor iedereen te verslaan, zo reëel moeten we zijn. Bij ALC nam het geloof ook zienderogen toe.
ALC kwam zelfs op een 1-0 voorsprong. En het moet gezegd: het was een wereldgoal, waarbij vanaf de rechtervleugel een voorzet door ALC in één keer op de slof werd genomen en snoeihard tegen de touwen werd gejaagd. Daarmee liet ALC zien dus meer in huis te hebben dan alleen werkvoetbal. Prachtig doelpunt.
Gelukkig maakte het doelpunt bij Valken 1 ook wat los. Met meer ‘power’ trok het team richting vijandelijk doel. Al snel leek dat de gelijkmaker op te leveren, maar een mooi schot van Sam Vroling belandde jammer genoeg op de paal. Iets verder in de wedstrijd – de tijd begon al serieus te dringen – zorgde diezelfde Sam Vroling voor de gelijkmaker. Opnieuw kwam een schot van afstand van zijn voet en het was niet goed zichtbaar of invaller Erik Appelman de bal nog raakte of niet, maar wat wel duidelijk was is dat de gelijkmaker was gescoord.
Er resteerde echter nog maar weinig tijd. Opeens stond toch Christian Steenkamp oog in oog met de ALC-keeper, maar de aalvlugge linkerspits schoof de bal naast. Het leek er niet meer in te zitten, maar na een voorbeeldige actie van Joris Molenaar die met volle inzet een bal veroverde in een duel dat andere spelers hadden laten lopen, kreeg Christian Steenkamp wederom een kans en nu schoot hij de bal met dodelijke precisie in het doel. Zo sleepte Valken 1 toch geniepig de volle winst binnen. Of ALC daarmee recht werd gedaan, is zeer de vraag, maar de opmerking van ALC in de regionale krant over 85 procent veldoverwicht was ook weer overdreven.
Geen soepele start, wel drie punten. Hopelijk is Valken 1 voldoende warm gedraaid om volgend weekend Kwiek ’78 te bestrijden, want die ploeg staat al op twee keer winst. Met meer scherpte vanaf minuut 1 op het gladde kunstgrasveld in Avenhorn moet het lukken. Of beter gezegd, vanaf seconde 1, want de vorige keer schoot Kwiek ’78 de 1-0 binnen vanaf de aftrap zelf. Dat zal Martin Glim in de voorbereiding nog wel aanhalen.
Tot slot nog een komische noot: Valken-supporter Clemens Beemster won met trots een prijs in de ALC-loterij en mocht de toch vrij lange terugreis aanvaarden met een heerlijke ijstaart onder zijn arm. Amateurvoetbal op zondagmiddag is toch wel kostelijk vermaak.
