Het eerste elftal van SV De Valken is op stoom. Tegen VVS ’46 werd met ruime cijfers gewonnen. De teller stond stil bij 5-0. De eindstand was iets geflatteerd en deed niet helemaal recht aan de inbreng van VVS ’46 in de wedstrijd. Hoe dan ook is het een knappe prestatie tegen een ploeg als VVS ’46 zo vaak te scoren, toch een tegenstander waar in het verleden een beetje tegenop gezien werd.
In de aanvangsfase kwam Valken nog niet als beste elftal naar voren. VVS ’46 speelde offensief en kwam ook een paar keer gevaarlijk door. Maar de eerste de beste kans was het voor Valken direct raak. Koen Vroling, ijverig als altijd, kwam in schietpositie, maar zijn schot smoorde nog. De vrijvallende bal kon door Kor Mantel doeltreffend worden ingeschoten.
Daarna vestigde Erik Appelman met een schot voorlangs en een afgekeurde goal de aandacht op zich. De blonde aanvaller had zich duidelijk voorgenomen met de door het bedrijf (Hubo Appelman) van zijn ouders gesponsorde bal te scoren, maar het werd hem niet gegund. Al was er in en langs het veld op zijn zachtst gezegd veel twijfel over het buitenspel waarvoor het fraaie doelpunt werd afgefloten. Dat heb je wel eens.
Uit een hoekschop, genomen door Sam Vroling, kopte Roan Groot de bal die al vallend onder de lat verdween boven de graaiende handen van de VVS-keeper. Met een relaxte voorsprong van 2-0 kon Valken gaan rusten, terwijl VVS ’46 zich in de kleedkamer mocht gaan afvragen waarom niet effectiever met de kansen werd omgesprongen.
In de tweede helft stond hetzelfde elftal aan de aftrap. Dat was dus met Joris Molenaar die bij een overtreding in de eerste helft stevig was geraakt. Maar de junior vermande zich en bleef kranig verdedigen. Zijn doorzettingsvermogen leverde hem uiteindelijk de titel Man of the Match op.
Bij De Valken valt op dat de hele as, van doelman tot spits, goed draait. Mike Hoffer had een ijzersterke save op een uitstekende vrije trap van VVS ’46. Dat soort reddingen maakt de nog jonge doelman steeds vaker. Niels Timmer en Christian Wognum vormen een betrouwbaar duo achterin dat ook in staat is van achteruit het spel te verleggen. Op het middenveld straalt van Sam Vroling en Roan Groot de toegenomen ervaring in het eerste elftal af. Met dominant spel zetten ze de wedstrijden op volwassen wijze naar hun hand. En voorin is Kor Mantel meer dan een ballenwachter. Hij werkt hard, is behoorlijk balvast en met scoringskansen gaat hij overtuigend om.
Na een gevaarlijke kopkans die vlak overging van Roan Groot, scoorde Jeroen Bosch de 3-0. Het was een aanval waarbij goed werd doorgezet door Kor Mantel en vooral ook de ingevallen Lennard Groot, met als gevolg een grote kans voor Jeroen Bosch die dit vakkundig afmaakte. Lennard Groot was korte tijd later messcherp bij de tweede paal op een vrije trap van Sam Vroling. En zo makkelijk was die kans niet, maar de fraaie 4-0 kon worden genoteerd.
Ook het slotakkoord was voor Lennard Groot, die als oude meester in het veld aan zowel zijn medespelers als VVS ’46 leek uit te leggen hoe je een doelpunt maakt: vol er voor gaan, hoe klein de kans ook is, en het doelpunt willen, maar dan ook écht willen maken. Op een hoge bal wist Lennard Groot met perfecte timing de bal met zijn hoofd op de doellijn te krijgen, waarna de terugspringende verdediger de bal het zetje gaf dat nog nodig was. 5-0 dus. Lichtelijk geflatteerd, maar gezien het aantal doelpunten dat Valken ook de afgelopen wedstrijden maakte geen toeval.
Volgende week speelt Valken 1 niet. Daarna een uitwedstrijd tegen FC Medemblik, op de plek waar de voetbalroots van trainer/coach Martin Glim liggen. En op 26 november als thuiswedstrijd een kraker tegen HSV Sport 1889. We zien er naar uit.
